Naar ecologische duurzaamheid in de mariene visaquacultuur

Aquacultuur is een van de snelst groeiende voedselproductiesectoren en heeft een groot potentieel voor voedselzekerheid en bestaansmiddelen. Het heeft echter gevolgen voor het milieu, waaronder chemische en biologische verontreiniging, uitbraken van ziekten, niet-duurzame diervoeders en concurrentie om de kustruimte. Recente onderzoeken richten zich op duurzame technieken (bv. polycultuur, offshore-installaties) om de relatie tussen de industrie, het milieu en de samenleving te verbeteren. Deze evaluatie biedt een overzicht van de belangrijkste ecologische factoren in de aquacultuur van mariene vis en de interactie daarvan met het milieu. Het wijst op duurzame alternatieven die momenteel in gebruik of in ontwikkeling zijn. Adequate milieumonitoring en locatie van landbouwbedrijven, aangezien de vermindering en exploitatie van afval en chemicaliën die worden gebruikt, van cruciaal belang zijn om de groei en continuïteit van de aquacultuurproductie te waarborgen.