Dwudziestoletni przegląd retrospektywny globalnej akwakultury

Zrównoważony charakter akwakultury jest przedmiotem intensywnej debaty od 2000 r., kiedy to w przyrodzie opublikowano przegląd wkładu netto akwakultury w światowe dostawy ryb. W niniejszym dokumencie dokonano przeglądu zmian w akwakulturze na świecie w latach 1997–2017, uwzględniając wszystkie podsektory przemysłu i podkreślając włączenie akwakultury do światowego systemu żywnościowego. Akwakultura śródlądowa – zwłaszcza w Azji – najbardziej przyczyniła się do globalnej wielkości produkcji i bezpieczeństwa żywnościowego. Znaczne korzyści odnotowano również w zakresie wydajności pasz w akwakulturze i żywienia ryb, co obniżyło stosunek ryb do połowu w odniesieniu do wszystkich gatunków karmionych paszą, chociaż utrzymuje się zależność od składników morskich, a zależność od składników lądowych wzrosła. Kultura zarówno mięczaków, jak i wodorostów morskich jest w coraz większym stopniu uznawana za usługi ekosystemowe; kwantyfikacja, wycena i rozwój rynku tych usług pozostają jednak rzadkie. Potencjał mięczaków i wodorostów morskich w zakresie wspierania światowego bezpieczeństwa żywieniowego jest niedostatecznie wykorzystywany. Zarządzanie patogenami, pasożytami i szkodnikami pozostaje wyzwaniem dla zrównoważonego rozwoju w całym sektorze, a wpływ zmiany klimatu na akwakulturę pozostaje niepewny i trudny do zweryfikowania. Presja wywierana na sektor akwakultury, aby w tym 20-letnim okresie wprowadziła kompleksowe środki na rzecz zrównoważonego rozwoju, w wielu przypadkach poprawiła zarządzanie, technologię, lokalizację i zarządzanie: Wielkość światowej produkcji akwakultury wzrosła trzykrotnie od 2000 r., co oznacza pozytywne tendencje w zakresie efektywności środowiskowej, ale sektor ten stoi w obliczu coraz większych wyzwań, takich jak zarządzanie patogenami, zanieczyszczenie, zmiana klimatu oraz rosnąca zależność od lądowych systemów zasobów.