Tam, gdzie więcej jest więcej: wykorzystanie różnorodności gatunkowej do przejścia na zrównoważoną akwakulturę

Wzrost liczby ludności zwiększył popyt na produkty spożywcze, który ma się podwoić w nadchodzących dziesięcioleciach. Do niedawna popyt ten został zaspokojony poprzez zwiększenie powierzchni użytków rolnych i intensyfikację monokultury opartej na agrochemii kilku gatunków. Ta ścieżka rozwoju została jednak skrytykowana ze względu na jej negatywny wpływ na środowisko i inną działalność człowieka. W związku z tym potrzebne są nowe praktyki produkcyjne, aby w przyszłości zaspokoić potrzeby ludzi w zakresie żywności w sposób zrównoważony. Stwierdzamy w nim, że praktyki polikulturowe mogą zapewnić przejście akwakultury na zrównoważony rozwój. Dokonujemy przeglądu tradycyjnych i niedawnych praktyk polikulturowych (stawy, recyrkulowane systemy akwakultury, zintegrowana akwakultura wielotroficzna, akwaponika, zintegrowana rolnictwo i akwakultura), aby podkreślić, w jaki sposób poprawiają one akwakulturę dzięki współistnieniu i interakcji między gatunkami. W przeglądzie tym podkreślono znaczenie kompatybilności gatunków (tj. gatunków, które mogą żyć w tym samym środowisku rolniczym bez szkodliwych interakcji) i komplementarności (tj. komplementarnego wykorzystania dostępnych zasobów lub komensalisu/mutualizmu) dla osiągnięcia wydajnej i etycznej akwakultury. Ogólnie rzecz biorąc, polikultura łączy aspekty wydajności, ochrony środowiska, dzielenia się zasobami i dobrostanu zwierząt. Należy jednak podjąć szereg wyzwań, aby ułatwić rozwój polikultury na całym świecie. Opracowaliśmy czteroetapowe ramy koncepcyjne projektowania innowacyjnych systemów polikultury. Ramy te podkreślają znaczenie (i) wykorzystania perspektywicznych podejść do rozważenia, które gatunki należy łączyć, (ii) przeprowadzenia zintegrowanej oceny środowisk hodowlanych w celu określenia, w którym systemie hodowlanym dana kombinacja gatunków jest najistotniejsza, (iii) opracowania nowych narzędzi i strategii ułatwiających zarządzanie systemami polikulturowymi oraz (iv) wdrożenia innowacji polikulturowych dla odpowiednich zainteresowanych stron zaangażowanych w transformację akwakultury.