L-agrikoltura tista’ tgħin lill-akkwakultura ssir aktar ekoloġika

L-akkwakultura, it-trobbija tal-ħut u tal-frott tal-baħar, hija rikonoxxuta bħala sistema effiċjenti ħafna għall-produzzjoni tal-proteini għall-konsum mill-bniedem. B’kuntrast ma’ dan, ħafna sistemi ta’ produzzjoni tal-proteini tal-annimali terrestri huma ineffiċjenti, u jħallu impatt fuq l-użu tal-art u jaggravaw it-tibdil fil-klima. L-umanità jeħtieġ li tadotta dieta aktar iċċentrata fuq il-pjanti, bl-unika eċċezzjoni tkun li l-ħut jiġi kkunsmat kemm bħala sors ta’ proteina kif ukoll bħala nutrijenti djetetiċi essenzjali bħall-aċidi xaħmin omega-3. Hawnhekk inqisu l-implikazzjonijiet ta’ tali tranżizzjoni, u l-isfidi li l-akkwakultura trid tegħleb biex tiżdied il-produttività fi ħdan il-limiti planetarji. Aħna nqisu kif l-agrikoltura, speċifikament l-għelejjel, tista’ tipprovdi soluzzjonijiet għall-akkwakultura, speċjalment is-setturi li jiddependu fuq l-ingredjenti tal-baħar. Pereżempju, l-agrikoltura tista’ tipprovdi esperjenza fil-ġestjoni ta’ monokulturi u teknoloġiji ġodda bħal għelejjel ġenetikament modifikati mfassla speċifikament għall-użu fl-akkwakultura. Nipproponu li konnessjoni aktar mill-qrib bejn l-agrikoltura u l-akkwakultura toħloq sistema tal-ikel reżiljenti li tkun kapaċi tissodisfa d-domanda alimentari u nutrizzjonali dejjem akbar mingħajr ma jiġu eżawriti r-riżorsi planetarji.