Μπορεί η βελτίωση της διατροφής του σολομού του Ατλαντικού στα γλυκά ύδατα να αυξήσει την ευρωστία, την επιβίωση και την ανάπτυξη των ψαριών μετά τη μεταφορά του θαλάσσιου νερού;

Η απώλεια ιχθύων στη φάση του θαλάσσιου νερού (SW) της εκτροφής σολομού του Ατλαντικού είναι υψηλή και σημαντικό μέρος της απώλειας αυτής επέρχεται κατά την περίοδο αμέσως μετά τη μεταβίβαση του σολομού του Ατλαντικού. Στην τρέχουσα μελέτη, υποθέτουμε ότι οι βελτιώσεις που επήλθαν στη διατροφή κατά το στάδιο του γλυκού νερού (FW) επηρεάζουν την ανάπτυξη, την επιβίωση και την ανθεκτικότητα των ψαριών αργότερα στο στάδιο του SW. Για τη δοκιμή αυτή, χορηγήθηκαν πέντε πειραματικές δίαιτες σε FW σε θερμοκρασία 12 °C. Επιπλέον μιας διατροφής ελέγχου παρόμοιας με το εμπόριο, τα ψάρια τρέφονταν με διατροφή με τροποποιημένη σύνθεση ΦΑ, η οποία είχε ως στόχο να μοιάζει περισσότερο με τη φυσική ζωοτροφή του σολομού σε FW, μια διατροφή με αυξημένες συγκεντρώσεις επιλεγμένων ενώσεων AA/N-(μεθειονίνη, λυσίνη, θρεονίνη και ταυρίνη), μια διατροφή με αυξημένες συγκεντρώσεις μεθειονίνης και ορισμένων Β-βιταμινών (φολικό οξύ, B12 και B6) και μια τελική δίαιτα που συνδυάζει όλες αυτές τις πιθανές βελτιώσεις. Κατά τη μεταφορά του SW, η ευρωστία των ψαριών που τρέφονταν με τις διάφορες δίαιτες δοκιμάστηκε με άμεση μεταφορά σε SW σε τρεις διαφορετικές θερμοκρασίες (8, 12 και 16 °C, χωρίς προηγούμενο εγκλιματισμό), καθώς και με μεταφορά σε ανοιχτούς στυλό διχτυών, ενώ τρέφονταν με κοινή εμπορική διατροφή. Η ανάπτυξη και η συμπαγής σύνθεση των ψαριών δεν διέφεραν μεταξύ των ομάδων διατροφής. Όλες οι διατροφικές ομάδες φαίνεται να χειρίζονται καλά τη μεταφορά στο SW και, ενώ η μεταφορά SW έπληξε το άγχος στα ψάρια, αυτό δεν ήταν σημαντικά διαφορετικό μεταξύ των διατροφικών ομάδων. Τα ψάρια που μεταφέρθηκαν σε SW στους 8 °C είχαν υψηλότερη θνησιμότητα, μειωμένη στιβάδα βλεννογόνου και αυξημένο επιπολασμό της απώλειας κλίμακας και των τραυμάτων, αλλά αυτό ίσχυε για όλες τις διατροφικές ομάδες. Ως εκ τούτου, η απευθείας μεταφορά σε SW σε χαμηλότερη θερμοκρασία από τα ψάρια δεν έχει προσαρμοστεί ώστε να μην συνιστάται. Στις δύο υψηλότερες θερμοκρασίες, υπήρχαν ορισμένες διαφορές μεταξύ των ομάδων όσον αφορά τη σοβαρότητα των καταρράξεων. Εκτός αυτού, καμία από τις παραμέτρους που μετρήθηκαν σχετικά με την υγεία ή την καλή διαβίωση δεν κατέδειξε διαφορά μεταξύ των διατροφικών ομάδων, γεγονός που υποδηλώνει ότι η τροφή ελέγχου ήταν ήδη επαρκής.