Προϋπολογισμός CO2 για τον μεταβολισμό των καλλιεργούμενων μυδιών στο εξαιρετικά παραγωγικό βορειοδυτικό ιβηρικό σύστημα αναισθητοποίησης

Η αξιολόγηση του αποτυπώματος άνθρακα της θαλάσσιας δίθυρας υδατοκαλλιέργειας απαιτεί ακριβή εκτίμηση της έκλυσης CO2 που συνδέεται με τα κεφαλαιουχικά αγαθά και τις δραστηριότητες υδατοκαλλιέργειας, αλλά και με τον μεταβολικό προϋπολογισμό CO2 των καλλιεργούμενων ειδών. Σήμερα, υπάρχουν αποκλίσεις όσον αφορά τις διαδικασίες που πρέπει να συμπεριληφθούν στον εν λόγω προϋπολογισμό, τον τρόπο εκτίμησής τους και την κλίμακα που θα πρέπει να εφαρμοστεί, από το άτομο στο οικοσύστημα. Οι ειδικές ανά τοποθεσία περιβαλλοντικές συνθήκες και μέθοδοι καλλιέργειας επηρεάζουν επίσης σημαντικά τις εκτιμήσεις. Εδώ, συγκεντρώσαμε περιβαλλοντικά, βιοχημικά και μεταβολικά δεδομένα από δημοσιευμένα επιστημονικά άρθρα, εκθέσεις και υφιστάμενες βάσεις δεδομένων για την παρουσίαση του μεταβολικού προϋπολογισμού CO2 για την υδατοκαλλιέργεια μυδιών στα παράκτια στόμια της βορειοδυτικής ιβηρικής κοιλότητας. Αναλύουμε τη συμβολή της παραγωγής σάρκας και κελύφους από κοινού και χωριστά. Σε ατομική κλίμακα, ο προϋπολογισμός CO2 κελύφους υπολογίζεται από την αφαίρεση CO2 μέσω σύνθεσης πρωτεϊνών μήτρας κελύφους και την έκλυση CO2 κατά την πύρωση και την αναπνοή για την υποστήριξη της συντήρησης του κελύφους. Ο οργανικός άνθρακας στη σάρκα των μυδιών και το CO2 που εκλύεται από την αναπνοή για τη στήριξη της συντήρησης της σάρκας συμβάλλουν στον προϋπολογισμό CO2 για τη σάρκα. Μόνο οι διεργασίες πήξης και αναπνοής λαμβάνονται υπόψη κατά την εκτίμηση του μεταβολικού αποτυπώματος άνθρακα των μεμονωμένων μυδιών, διότι ο οργανικός άνθρακας στη σάρκα και το κέλυφος των μυδιών επιστρέφει στην ατμόσφαιρα ως CO2 σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Ενώ το μεταβολικό αποτύπωμα άνθρακα που συνδέεται με το κέλυφος των μυδιών παραμένει σταθερό στα 365 kg CO2 ανά τόνο κελύφους, κυμαίνεται από 92 έως 578 kg CO2 ανά τόνο σάρκας μυδιών. Αυτή η μεγάλη μεταβλητότητα εξαρτάται από τον χρόνο σποράς των μυδιών και το μέγεθος της συγκομιδής, λόγω των διαφορετικών εποχιακών τάσεων ανάπτυξης της σάρκας και του κελύφους. Η συμπερίληψη του CO2 που ενδέχεται να ακινητοποιηθεί στα περιττώματα μυδιών που θάβονται στα ιζήματα θα οδηγούσε σε μείωση των εκτιμήσεων του μεταβολικού αποτυπώματος άνθρακα έως και κατά 6 % σε σύγκριση με τις επιμέρους εκτιμήσεις.