Ocena cyklu życia podczas pakowania labraksa i labraksa o rozmiarze rynkowym: niezbędne dostosowania w kierunku neutralności pod względem emisji gazów cieplarnianych

Przeznaczenie: Ryby są delikatnym i cennym źródłem białka, a akwakultura ma zapewnić wymaganą ilość ryb potrzebnych po rozsądnych cenach. Pakowanie jest niezbędnym etapem zachowania higieny, jakości i świeżości produktów akwakultury. Celem tego badania było zidentyfikowanie newralgicznych czynników środowiskowych u labraksa hodowlanego i niewielkich ilości na etapie pakowania oraz zbadanie scenariuszy zmniejszenia wpływu na środowisko w celu osiągnięcia neutralności pod względem emisji gazów cieplarnianych.
Metody: Metodę oceny cyklu życia zastosowano po raz pierwszy w trzech zakładach pakujących labraksa hodowlanego i drobnoziarnistych w zachodniej Grecji w celu oceny ich wpływu na środowisko, z uwzględnieniem ilości energii elektrycznej, polistyrenu ekspandowanego oraz innych potrzebnych tworzyw sztucznych i materiałów opakowaniowych. Ponadto opracowano różne scenariusze obejmujące koszyk energetyczny/źródła alternatywne, recykling i ponowne wykorzystanie materiałów opakowaniowych oraz wymianę standardowych pudeł z polistyrenu i drewnianych palet, aby zaproponować przyjazne dla środowiska usprawnienia procesu pakowania.
Wyniki i dyskusja: Konwencjonalna eksploatacja labraksa i małych zakładów pakowania wymaga znacznych ilości energii i materiałów opakowaniowych. W rzeczywistości energia elektryczna, skrzynki i palety zostały udokumentowane jako główne czynniki przyczyniające się do osiągnięcia większości wskaźników oddziaływania na środowisko. Opakowania labraksa miały nieco mniejszy ogólny wpływ na środowisko niż w niewielkim stopniu ze względu na mniejszy rozmiar rynku. Scenariusze minimalizacji wpływu doprowadziły do różnego stopnia zmniejszenia obciążeń środowiskowych u obu gatunków; niemal zerową emisję gazów cieplarnianych osiągnięto jednak, gdy energię z paneli fotowoltaicznych i recykling/ponowne wykorzystanie materiałów opakowaniowych połączono z wykorzystaniem pudełek nieopartych na paliwach kopalnych i palet nadających się do recyklingu. Takie łatwe do zastosowania dostosowania do konwencjonalnej działalności zakładów pakowania przyczyniłyby się do ogólnego zrównoważenia środowiskowego i do lepszej akceptacji produktu końcowego przez konsumentów.
Wnioski: W skrócie metoda oceny cyklu życia okazała się cennym narzędziem oceny efektywności środowiskowej procesów pakowania w akwakulturze śródziemnomorskiej. Ponadto posłużyła ona do zidentyfikowania kluczowych czynników bezpośrednio związanych z celem UE w zakresie neutralności pod względem emisji gazów cieplarnianych. W związku z tym podejmowanie decyzji/zarządzanie strategiczne przyjazne dla środowiska w sektorze pakowania ryb hodowlanych będzie nieuchronnie opierać się na alternatywnych źródłach energii, recyklingu materiałów opakowaniowych oraz stosowaniu nadających się do recyklingu kartonowych kartonowych lub podobnych materiałów niekopalnych.