Ειδικές ανά χώρα εκδηλώσεις για τη διατροφική κουλτούρα και τη μεταφορά επιστημονικών γνώσεων — επηρεάζουν την αγοραστική συμπεριφορά των θαλασσινών;

Η θετική αντίληψη των προϊόντων υδατοκαλλιέργειας είναι απαραίτητη για την τόνωση της παραγωγής με τη χρήση πιο βιώσιμων και φιλικών προς το περιβάλλον λύσεων. Ωστόσο, η αντίληψη των καταναλωτών και οι συνακόλουθες αποφάσεις αγοράς εξακολουθούν να μην είναι επαρκώς κατανοητές. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, η αντίληψη των καταναλωτών τείνει να είναι μάλλον αρνητική, γεγονός που ενισχύεται από τα κενά γνώσεων και τις παραπλανητικές πληροφορίες από τα μέσα ενημέρωσης. Αυτό θεωρείται ότι έχει τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στο σημερινό χαμηλό ποσοστό κατανάλωσης εκτρεφόμενων ιχθύων σε ολόκληρη την Ευρώπη. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι οι καταναλωτές μπορεί συχνά να είναι απρόθυμοι να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους όσον αφορά την αγορά θαλασσινών, παρά το γεγονός ότι διαθέτουν άρτια επιστημονική κατανόηση των προϊόντων υδατοκαλλιέργειας και του τρόπου παραγωγής τους. Στην εν λόγω μελέτη διερευνήσαμε τον βαθμό στον οποίο τα ειδικά για κάθε χώρα πλαίσια και ο βαθμός επιστημονικής γνώσης συμβάλλουν στην αγοραστική συμπεριφορά των καταναλωτών σε ολόκληρη την Ευρώπη. Για τον σκοπό αυτό, πραγματοποιήθηκαν διαδραστικές έρευνες αφισών και ημιδομημένες συνεντεύξεις σε οκτώ διαφορετικές εκδηλώσεις μεταφοράς γνώσης (KTEs) σε τρεις χώρες, με στόχο 383 συμμετέχοντες. Η εφαρμογή μιας ακόμη υποχρησιμοποιούμενης μεθόδου, μιας διαδραστικής έρευνας αφισών, υπογράμμισε την ανάγκη χρήσης νέων προσεγγίσεων για την αντιμετώπιση της συμπεριφοράς των καταναλωτών.
Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι η αύξηση των επιστημονικών γνώσεων δεν οδηγεί σε αλλαγές στην αγοραστική συμπεριφορά καθαυτή. Οι αντιλήψεις και οι αγοραστικές συνήθειες είναι πολύ συγκυριακές και ποικίλλουν από τον πολιτισμό έως τον πολιτισμό. Αυτό καταδεικνύει τον έντονα αλληλένδετο χαρακτήρα της θαλάσσιας διατροφικής κουλτούρας ανά χώρα, η οποία κυμαίνεται μεταξύ ατομικής ευαισθητοποίησης, επιστημονικών γνώσεων και κοινωνικοπολιτιστικών πλαισίων, γεγονός που οδηγεί στη λήψη ατομικών αποφάσεων αγοράς. Σύμφωνα με τα αποτελέσματά μας, η μεγαλύτερη εστίαση στη βιωσιμότητα ενός προϊόντος και η έμφαση στη συνεχιζόμενη μετάβαση προς μια προσέγγιση κυκλικής οικονομίας στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας μπορεί να αποτελέσουν μια πολλά υποσχόμενη οδό για την προώθηση αποφάσεων αγοράς με γνώμονα τη βιωσιμότητα στον τομέα των θαλασσινών. Οι διαπιστώσεις μας αμφισβητούν επίσης κατά πόσον η προσπάθεια εκπαίδευσης του κοινού σχετικά με τα κριτήρια πιο βιώσιμων αγορών είναι πράγματι το κλειδί για την προώθηση πιο βιώσιμων καταναλωτικών προτύπων ή αν εργαζόμαστε βάσει παραπλανητικών παραδοχών που οδηγούν σε εσφαλμένες προσεγγίσεις. Συμπερασματικά, η έλλειψη σαφών και εύκολα προσβάσιμων πληροφοριών φαίνεται να αποτελεί το κύριο εμπόδιο για την κοινωνική αποδοχή των βιώσιμων προϊόντων υδατοκαλλιέργειας στην Ευρώπη.